*เมื่อเรารักกัน...ไม่ต้องคิดว่า จะโง่หรือจะฉลาด ไม่ต้องคิดว่า ถ้าเชื่อเค้าแล้วเราจะโง่ในสายตาใครๆ ไม่ต้องคิดว่า ถ้าเปิดหูตารับฟังปากชาวบ้านเป็นการฉลาด ไม่ต้องคิดว่า ถ้าเชื่อว่าเค้ารักเราคนเดียวเป็นเรื่องโง่ ไม่ต้องคิดว่า ถ้ารู้ว่าเค้าทำอะไร เพื่ออะไรเป็นเรื่องฉลาด ไม่ต้องคิดว่า ถ้าให้โอกาสเค้าเรื่อยๆ เป็นเรื่องโง่ ไม่ต้องคิดว่า ถ้าตั้งกฎเกณฑ์ แล้วจะฉลาด
*เมื่อคนเรารักกัน...เราไม่ได้เล่นเกม ไม่ใช่เล่นหมากรุก ที่ต้องมองเชิงกันก่อน ไม่ใช่เล่นวิ่งไล่จับ..คนหนึ่งหนี คนหนึ่งวิ่งตาม ไม่ใช่เล่นซ่อนหา..ต้องตามจิก ตามหาตลอดเวลา ไม่ใช่เล่นโยนเหรียญ..สุ่มเอาว่า จะหัวหรือก้อย
*เมื่อเรารักกัน...เราไม่ได้ทดลอง action = reaction เวลาเราให้เค้าไป ไม่จำเป็นว่าต้องได้รับกลับ เวลาเค้าโมโหใส่ ไม่จำเป็นต้องโมโหกลับ เวลาเค้าทำไม่ดีกับเรา ไม่จำเป็นต้องทำบ้าง เวลาเค้าไม่ทำดีให้ ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ควรทำให้เค้า
*เมื่อเรารักกัน...เราไม่ได้ทดสอบทฤษฎี Demand & Supply ไม่เสมอไปที่ต้องการความรักมากๆ แล้วเค้าจะมีให้เราน้อย ไม่เสมอไปที่ให้ความรักเค้ามากๆ แล้วราคาความรักจะต่ำ ไม่เสมอไปที่จะมีจุดที่ความต้องการเท่ากับความรักที่ให้
*เมื่อเรารักกัน.... ไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลให้กับเหตุการณ์ทุกอย่าง ไม่จำเป็นต้องกลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น ไม่จำเป็นที่ต้องบอกเค้าว่า...." เค้าคงไม่เห็นคุณค่าของสิ่งของที่เค้ามี ถ้าเค้ายังไม่เสียมันไป...."รักกันไม่จำเป็นต้องขู่กันเรื่องความสำคัญ รู้อยู่ในใจก็พอ...ว่าเรารักกัน จำไว้ให้แน่นใจ...กับเรื่องดีๆ ที่เค้าพูด จำไว้ให้อบอุ่นใจ...กับสิ่งดีๆ ที่เค้าทำให้เรา ค้นมันออกมาเวลาเหงาใจ ค้นมันออกมา
